زمان دستوری چیست؟

در مجموعه زبان های هندی-اروپایی از ساختارهایی نسبتا مشابهی برای نشان دادن زمان استفاده می شود. مثلا یک ساختار مشخص می تواند نشان دهد که ما در مورد گذشته، آینده یا حال صحبت می کنیم (این موضوع در همه زبان ها صدق نمی کند، زبان های شرقی مثل چینی ساختاری متفاوت برای نشان دادن زمان دارند)، به این ساختار مشخص زمان دستوری یا (grammatical tense) می گویند. در فارسی ما زمان را با تغییر دادن نحوه صرف فعل یا بن آن نشان میدهیم. به مثال های زیر دقت کنید:

من آب می خورم. (زمان حال)

من آب خوردم. (زمان گذشته)

من آب خواهم خورد. (زمان آینده)

زمان دستوری گذشته از نشان دادن زمان میتواند جزئیات دیگری را هم نشان دهد. مثلا در فارسی ما 5 شکل زمان گذشته داریم (شاید از دبیرستان این اسامی را به یاد داشته باشید: ماضی ساده، ماضی استمراری، ماضی بعید و …). ما به صورت مستقیم به زمان ها فارسی کاری نداریم، اما گاهی به صورت غیر مستقیم به آنها اشاره خواهیم کرد.

خبر بد!

خبر بد این است که هیچ یک از زمان های زبان انگلیسی در فارسی معادل دقیق ندارند. پس باید جزئیات این زمان ها رفته رفته یاد بگیرید تا بتوانید معانی جملات در این زبان ها یاد بگیرید.

خبر خوب!

مغز شما استعداد خیلی خوبی در یادگیری ساختارها گرامری پیچیده دارد. کافیست طرح کلی را یاد بگیرید و تا حدی تمرین کنید تا بتوانید هر ساختار گرامری ای را یاد بگیرید!

زمان حال ساده در زبان انگلیسی

همانطور که گفته شد زمان ها در زبان انگلیسی معادل های کاملا دقیقی در فارسی ندارند. پس بهترین راه شناختن آنها کاربردهای آنهاست. اینکه بدانیم چه وقتی از این زمان استفاده می شود به ما کمک می کند معانی جملاتی که به این زمان ساخته می شوند هم درک کنیم. زمان حال ساده در زبان انگلیسی 4 کاربرد اصلی دارد که ما فعلا فقط دو تا از کاربردهای مهم آن را اینجا بررسی می کنیم (مثال ها کلماتی دارند که هنوز یادنگرفته اید. نگران این موضوع نباشید):

1- چیزی که به طور منظم (متناوب یا مستمر) اتفاق می افتد، شرایطی که تکرار می شود، کاری که به صورت یک عادت انجام می شود.

I go to school every day.

(من هر روز به مدرسه می روم.)

I eat dinner at 9:00.

(من [هر روز/معمولا/بیشتر اوقات] ساعت 9:00 شام می خورم.)

در مثال اول عبارت هرروز به صورت مستقیم آورده شده، که نشان میدهد این اتفاق تکرار می شود. موضوع مهم در مثال دوم است. در مثال دوم هیچ عبارتی برای نشان دادن تکرار آورده نشده، اما این تکرار به وسیله استفاده از زمان حال ساده نشان داده شده. وقتی ما این جمله را به فارسی ترجمه می کنیم باید حتما به این نکته توجه داشته باشیم (ما بخش اضافه را به صورت جدا در ترجمه اورده ایم!)

2- بیان کردن یک واقعیت فیزیکی همیشگی، یا حقایق ثابت

Water boils in 100 degrees.

(آب در دمای صد درجه می جوشد.)

هر واقعیت دیگری را هم می توانیم به همین صورت بیان کنیم مثلا “خورشید نورانی است.”، “آب بی رنگ است.” و … هر یک از این جمله ها را که بخواهیم در زبان انگلیسی بسازیم از زمان حال ساده استفاده می کنیم. واقعیت ها و حقایق در مورد خودمان هم  در همین دسته قرار میگیرد مثلا “من آدم خوبی هستم.”، “من دکتر هستم.”، “من 24 ساله هستم.”، “من کتاب ها را دوست دارم” و … به طور کلی هرچیزی که در طول زمان ثابت است به صورت حال ساده بیان می شود.

این کمی گیج کننده است!

نگران نباشید، در درسهای بعدی با زمان حال ساده خیلی کار خواهیم داشت. تا پایان این سطح مطمئنا به این دو کاربرد زمان حال ساده کاملا مسلط شده اید. (بعدها در مورد دو کاربرد دیگر صحبت می کنیم)